Control - Recenzja

Cześć! Ostatnio zacząłem grać w Control na xbox one więc postanowiłem napisać recenzje na temat tej gry.
Zapraszam.

Od czasu pierwszego Maxa Payne'a gry remedy zajmują specjalne miejsce w moim sercu, ale pomimo tego, że nie zrobili chyba dotąd słabej produkcji - ich ostatnie tytuły miały o wiele lepszą treść, klimat i fabułę niż rozgrywkę, bo Quantum Break i Alan Wake były świetnymi opowieściami, ale mechanicznie były porządne tylko na tyle, aby nie niweczyć wysiłków scenarzystów. I oto pojawia się Control, które nie jest może taką gameplayową rewolucją jaką był w swoim czasie Max Payne, ale wreszcie stara się zrobić z rozgrywką coś, aby nie być tylko poprawną grą. Ale zacznijmy od omówienia zarysu opowieści, minimalizując spoilery.



Oto Jesse. Jesse, wiedziona tajemniczym impulsem, właśnie wkroczyła do siedziby Federalnego Biura Kontroli w Nowym Jorku. Wkrótce odnajdzie ciało dyrektora, podniesie jego osobliwą broń służbową i - poprzez ten akt - sama stanie się dyrektorem całego Biura. Biura zajmującego się izolowaniem i badaniem zjawisk paranormalnych - dziwnych wydarzeń oraz codziennych przedmiotów mających niecodzienne właściwości. Biura, którego sama siedziba potrafi się nieoczekiwanie zmieniać, ściany przemieszczać i obiekty w nim znikąd materializować. Biura, które właśnie zostało najechane przez tajemniczą siłę zwaną Sykiem, opanowującą ludzi i zmieniającą ich w agresywnych adwersarzy. Pierwszy dzień Jesse w nowej pracy będzie naprawdę ciężki. I tak, Remedy robi to kolejny raz - dostarcza nietypową, tajemniczą, zaskakującą i dobrze napisaną opowieść. Jasne, szkielet dostarczający powodów do strzelania, czyli "zło opętało ludzi w jakimś ośrodku badawczym i trzeba ich zabijać", brzmi okrutnie sztampowo, ale cała reszta otoczki, klimatu i pomysłów na konstrukcję świata jest świetna.



Najsłabszym ogniwem są chyba postacie, które nie są zbyt interesujące, ale to może mieć też związek z tym, że Control to gra z o wiele mniejszym budżetem niż taki Quantum Break - w końcu tu wydawcą nie jest Microsoft, a 505 Games specjalizujące się w grach nisko i średniobudżetowych. Więc tym razem Remedy nie ma znanych aktorów, serialu zaszytego wewnątrz gry i widowiskowych przerywników. Rzecz korzysta z prostych, aktorskich nagrań na potrzeby ekspozycji fabularnej, a dialogi prowadzone są przez stojące lub siedzące naprzeciwko siebie postacie pokazywane z zaledwie kilku, regularnie powtarzanych, ujęć. Ale to nie przeszkadza, bo twórcy wiedzieli gdzie ulokować budżet, aby zyskać dobre efekty. Zamiast wydawać go na przerywniki pchnęli pieniądze w dynamiczną architekturę, świetnie zaprojektowane lokacje, a scenarzyści napisali tony notatek służbowych i nagrań dźwiękowych, które omawiają wszelkie aspekty świata.