Ostatnio postanowiłem odświerzyć sobie jakaś grę w której za dzieciaka spędziłem wiele godzin i wybór padł na Anno 1602: Tworzenie nowgo świata. Jest to pierwsza gra z serii Anno wydana 26 listopada 1998 roku a w Polsce zadebiutowała prawie dwa lata później.
Akcja gry jest osadzona w tytułowym 1602 roku i skupia się na odkrywaniu i kolonizowaniu większych lub mniejszych wysp umieszczonych na kwadratowej mapie wraz z trzema innymi graczami.
Swoją przygodę rozpoczynamy posiadając jeden mały statek handlowy, niewielkie zasoby narzędzi, żywności i drewna oraz 20 tyś. złota. Po dopłynieciu do wyspy możemy ją zbadać i wybudować na niej magazyn dzięki czemu rozpoczynamy zasiedlanie danej wyspy. Początkowe surowce wystarczają na pewien czas tak byśmy mogli rozbudować kolonie i sami zaczeli wywarzać zasoby. Jedynie narzędzia trzeba kupować od handlarzy gdyż możliwość ich wytworzenia mamy dopiero w zaawansowanym stadium gry.
Naszym celem jest budowanie jak największych koloni i rozwój mieszkańców.
Aby tego dokonać musimy budować warszaty i hodowle oraz zapewniać mieszkańcom określone dobra jak tytoń, tkaniny, żywność czy też wybudować budynki niezbędne dla społeczeńśtwa takie jak szkoła, łaźnia czy szpital.
Większość budynków jest ze sobą powiązana i bez istnienia jednego inny jest bezużyteczny. Przykładem jest warsztat tkacki do którego niezbędna jest hodowla owiec lub warsztat wytwórcy narzędzi który nie będzie funkcjonował bez dostaw od dwala i przetapiacza rudy żelaza. Oczywiście większość surowców możemy kupować ale wtedy nasze zapasy złota szybko się skończą.
Mieszkańcy wyspy mogą osiagnąć jeden z pięciu statusów: pionierzy, osadnicy, obywatele, kupcy i arystokraci. Każdy kolejny poziom przynosi nam więcej zysków z podatkó lecz także wyamaga od nas dostarczenia większej ilosći określonych dóbr co nie zawsze jest łatwe, ponieważ nie na każdej wyspie znajdziemy wszystko co jest nam potrzebne dlatego czesto musimy zasiedlać kilka wysp i tworzyć między nimi szlaki handlowe by nieczego nam nie brakowało.
Mamy dostęp do około 80 różnych budynków podzielonych na 7 kategorii: Fortyfikacje wojskowe, drogi, kopalnie, zakłady przemysłowe, zakłady rolnicze, budynki nadbrzeżne, budynki użytecznosci publicznej oraz budynki specjalne. Niektóre z nich są dostępne od razu inne odblokowują się wraz z rozwojem miasta a kilka z nich możemy wybudować tylko po spełnieniu określonych warunków.
W grze występuje dość rozbudowany system handlu. Po podpisaniu umowy handlowej mamy możliwość wymiany towarów z pozostałymi graczami a także jest opcja handlu z tubylcami na których wioski możemy się natknąć na kilku wyspach.
W zależności od poziomu trudności w grze mogą pojawić się piraci którzy maja gdzieś ukrytą swoją baze. Z piratami także możemy handlować a nawet zlecać im ataki na inncyh graczy za drobną opłatą. Zawsze jednak trzeba na nich uważać ponieważ są nieprzewidywalni i w każdej chwili mogą nas zaatakować.
W grze nie mogło zabraknąć opcji militarnych jednak jest to coś w formie drobnego dodatku i nie liczy się tak bardzo jak ekonomia. Po wybudowaniu fortu i potrzebnych budynków do wyrobu broni mamy możliwośc rekrutowania jednej z czterech jednostek. Dostępni są: piechurzy, kawaleria, muszkieterzy i artylerzyści. Każda jednostka ma swoje wady i zalety jednak każdy znajdzie coś dla siebie. Oprócz walki żołnieżami możemy także walczyć na morzu ostrzeliwując się za pomocą dział umieszczonych na statkach. Dzięki połączeniu piechoty i floty morskiej możemy atakować inne miasta i próbować przejąć nad nimi kontrole.
Oprócz gry ciągłej gdzie możemy grać póki nei zginiemy lub nie zbankrutujem, gra oferuje nam 16 misji których poziom trudności zwiększa się z każda następną. Wiekszość polega na rozwinięciu kolonii tak aby liczba ludności osiągnęła odpowiednia liczbę a część z nich posiadała określony status. Zdarzają się także misje w których trzeba kogoś pokonać jednak nie ma ich aż tylu.
Graficznie gra nie wygląda źle jak na swoje lata a muzyka nadal jest przyjemna dla ucha. Do tego polskie dialogii które pamięta się przez długi czas.
Ogólnie w Anno 1602 gra się nadal tak samo dobrze jak za dawnych lat i po odpaleniu gra wciągnęła mnie na dobre kilka godzin i co jakiś czas sobie w nią pogrywam tak więć polecam ją wszystkim.
