Papers Please - RECENZJA

Grę rozpoczynamy pod koniec listopada 1982 roku. Nasza ojczyzna niedawno zakończyła trwającą sześć lat wojnę z sąsiadującą Kolechią. W ramach porozumienia pokojowego oba państwa ustaliły, że granica między nimi będzie przechodziła przez sam środek miasta Grestin. Według mnie gra bardzo trafnie odwołuje się do dzisiejszych czasów i problemu emigracyjneo.

 Każdego dnia musimy zarobić na opłacenie rachunków i wyrzywienie czteroosobowej rodziny. Osoby przychodzące do punktu kontrolnego próbują nas oszukać na różne sposoby. Przedawnionymi dokumentami, podrobionymi pieczątkami lub brakiem danego dokumentu. Papers Please posiada wiele zakończeń, zaczynając od najprostrzych aż po najbardziej złożone. w grze możemy zebrać również tokeny, które dostajemy od postaci przewijających się przez nasz posterunek.

Możemy również wplątać się w tajemniczą grupę Ezic która chce wyzwolić Arstotzkę z rąk komunistów. Oldschoolowa grafika jeszcze bardziej dodaje grze uroku. W grze mamy nawet dodatkowe zadanie znalezienia przestępców którzy prubują się prześlizgnąć z zwałszowanymi dokumentami. Gra zajmie nam około 4 godzin przy normalnym przejściu. Maxując grę zajmie nam ona dużo więcej czasu. Minusem tej gry jest powtażalność postaci, czyli gdy postanowimy przejść grę drugi raz postacie będą przychodzić dokładnie w tej samej kolejności. Gra powinna mieć również dłuższą scieżkę fabularną.

Z chęcią zagram w sequel tej gry. Polecam zagrać też w gry o podobnej tematyce tego samego autora czyli The Republia Times 6 Degrees of Sabotage.

 

Recenzję przygotował TheNiejadek.