Black&White - recenzja gry.

Black&White to gra strategiczna wydana w 2001 roku przez Cenega S. A.. Głównym projektantem był Peter Molyneux, który udowodnił całemu światu swoją potęgę poprzez liczne osiągnięcia w branży komputerowej. Czy Black&White zalicza się do jego legendarnych dzieł?
Zapraszam do artykułu.

Na samym początku warto zwrócić uwagę na sam tytuł, który nie jest przypadkowy. Tematem przewodzącym w grze jest kontrast, który pokazuje różnice dzielące biednych od bogatych, dobrych od złych i tym podobne. W grze wcielamy się w Boga, co pozwala spojrzeć na świat zupełnie z innej perspektywy. Zadaniem gracza jest przejście fabuły, która toczy się w zależnym od nas tempie.
Już od lat osoby, które choć trochę interesują się zamierzchłych czasów, na pewno wiedzą, że na świecie wyznawanych oraz nadal wyznawane są różne bóstwa, zależnie od kultury i religii, w której człowiek się wychowuje. Sporadycznie zdarza się również, że mimo początkowej wiary w jednego Boga, z różnych przyczyn przodkowie zmieniali wiarę i zaczynali czcić kogoś zupełnie innego.

W grze Black&White naszym zadaniem jest przekonać do siebie jak najwięcej ludzi, niezależenie od ich pochodzenia czy też rasy. Oczywiście robimy to poprzez spełnianie ich wymagań, które często bywają dość trudne w zrealizowaniu. Sprostać ich wymogom pomagają nam różnego rodzaju czary, których w grze jest kilkadziesiąt. Wkrada się tutaj ponownie kontrast, który dzieli te „czary” na dobre i na złe. Za ich pomocą możemy zaopatrzyć ludność w jedzenie, materiały, ale również wywołać strach siłą niszczącą taką jak pioruny i inne tego typu zjawiska.
Twórcom Black&White należą się również ogromne brawa za sam świat, którym zarządzamy. Jest on bardzo realistycznie odwzorowany. Szczególną uwagę warto zwrócić na prawo fizyki, które możemy zauważyć chociażby podczas rzucania kamieniami. Całe otoczenie zmienia się również od naszego postępowania. Możemy być dobrym Bogiem, a wtedy cały krajobraz przypomina sielankę. Możemy być także złym Bogiem, a wtedy w świat przez nas zarządzany wkrada się mrok. Każde nasze działanie możemy obserwować pod każdym kątem ze względu na dowolną pozycję kamery. Interesująca jest również oprawa dźwiękowa, która zmienia się zależnie od naszych działań.
Gra moim zdaniem jest godna uwagi dla każdego gracza. Mimo, że minęło niemalże 18 lat od jej wydania, nadal potrafi dostarczać dużo rozrywki. Świetnym elementem, który zapadł mi w pamięci jest tytan, którego działania są zależne od naszego postępowania. Obserwuje on nas, a następnie naśladuje i często bywa problematyczny, zwłaszcza, gdy jego rozmiar przewyższa najwyższe budynki w wiosce, a nawet góry. Jest to jedna z niewielu gier, która według mnie zasługuje na ocenę 10/10 i z chęcią powracam do niej w wolnym czasie.

A czy Wy graliście już w Black&Soul? Jakie były Wasze pierwsze wrażenia?

Koniecznie podzielcie się nimi w komentarzu!