Opis czołgu T-26-4 - War Thunder

W tym artykule opiszę radziecki czołg T-26-4. Zapraszam do czytania.

Czołg T-26-4 to rozwinięta wersja radzieckiego czołgu lekkiego T-26. Główną różnicą między tymi modelami jest uzbrojenie.

Czołg T-26-4 został uzbrojony w działo kal. 76,2 mm, zainstalowane w nowej wieży. Wcześniejsze wersje T-26 były uzbrojone w działa o mniejszych kalibrach. Działo kal. 76,2 mm miało większą siłę penetracji i większy potencjał niszczycielski w porównaniu do wcześniejszych wersji.

Opancerzenie czołgu T-26-4 było podobne do wcześniejszych modeli T-26. Pancerz miał grubość od 6 do 15 mm, co zapewniało ograniczoną ochronę przed ostrzałem. Czołg ten mógł być podatny na penetrację w walce z bardziej zaawansowanymi czołgami wroga.

Czołg T-26-4 napędzany był silnikiem benzynowym o mocy około 90 KM, co pozwalało mu osiągnąć prędkość maksymalną do 30 km/h na drogach. Był wyposażony w napęd gąsienicowy, co umożliwiało mu poruszanie się w różnorodnym terenie.

Plusy czołgu:

1. Ulepszone uzbrojenie: Czołg T-26-4 był wyposażony w działo kal. 76,2 mm, które miało większą siłę penetracji i większy potencjał niszczycielski w porównaniu do wcześniejszych wersji T-26. To pozwalało mu efektywniej zwalczać cele pancernego i nieopancerzonego.

2. Mobilność: Czołg T-26-4 zachował wysoką mobilność charakterystyczną dla wcześniejszych wersji T-26. Dzięki napędowi gąsienicowemu i lekkiej konstrukcji, był w stanie poruszać się z łatwością w różnych rodzajach terenu, co dawało mu taktyczną elastyczność na polu bitwy.

3. Wszechstronność: Czołg T-26-4 może być użyty zarówno do efektywnego ataku jak i do obrony danego punktu.

1. Ograniczone opancerzenie: Czołg T-26-4 miał słabe opancerzenie, podobnie jak wcześniejsze wersje T-26. Pancerz o grubości od 6 do 15 mm nie zapewniał wystarczającej ochrony przed ostrzałem przeciwnika. Czołg T-26-4 był podatny na penetrację i uszkodzenia, co znacząco zwiększało ryzyko strat w bitwie.

2. Mała siła ognia: Mimo ulepszonego uzbrojenia w postaci działa kal. 76,2 mm, czołg T-26-4 nadal miał pewne ograniczenia w zakresie zwalczania niektórych celów pancernych. Jego siła ognia była niższa niż w przypadku niektórych innych czołgów używanych w tym okresie, co mogło utrudniać jego skuteczność w walce.

3. Niewielka załoga: Czołg T-26-4 miał tylko dwuosobową załogę, składającą się z kierowcy i strzelca/dowódcy. Brakowało dedykowanego ładowacza, co mogło wpływać na efektywność obsługi działa.