7 anos atrás
Pierwszą pancerną jednostkę regularnego wojska polskiego utworzono już 1919 roku w Armii Polskiej gen. Hallera we Francji. Był to 1 Pułk Czołgów, wyposażony w 120 francuskich czołgów FT-17. 17 czerwca tego roku pułk ten wraz z całym wyposażeniem powrócił do Polski z Francji w składzie armii gen. Hallera. Na garnizon pułku wyznaczono Łódź, gdzie wyładowany został transport 120 czołgów w tym 72 wyposażone w armaty i 48 w karabiny maszynowe. Dawało to wówczas polskim siłom zbrojnym prawdopodobnie czwarte miejsce na świecie pod względem posiadanych sił pancernych.
Wojny o granice 1919-1920
Po zakończeniu I wojny światowej w czasie serii konfliktów militarnych mających na celu utworzenie niepodległego państwa polskiego znanych jako Wojny o granice oprócz francuskich czołgów pojawiło się również w polskich siłach zbrojnych szereg improwizowanych wozów pancernych. W czasie wojny polsko-ukraińskiej 1918-1919 we Lwowie utworzony został Związek Aut Pancernych w skład którego wchodziły min. "Tank Piłsudskiego" oraz Kresowiec.
W latach 1918-1919 w czasie powstania wielkopolskiego powstańcy zdobyli wozy oraz pociągi pancerne, które wykorzystywane były przez Polaków w jego trakcie jak również w późniejszych konfliktach. Niemiecki samochód pancerny przemianowany później na "Grudzielski" został zdobyty 7 lutego 1919 przez kompanię rogozińską w czasie walk w okolicach Chodzieży[4]. 16 lutego 1919 roku w bitwie pod Rynarzewem powstańcy zdobyli pod dowództwem Jana Tomaszewskiego pociąg pancerny "Danuta"[4].