Wyrażam dobrowolną i odwoływalną zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Administratora w celu świadczenia usług serwisu gamehag (zgodnie z Ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych [Dz.U.1997, nr 133, poz. 883 z późn. zm.]). Poinformowano mnie o tym, że podanie moich danych osobowych oraz wyrażenie zgody na ich przetwarzanie jest dobrowolne oraz o przysługującym mi prawie do dostępu, kontroli przekazanych danych, ich poprawiania, a także o prawie sprzeciwu wobec przetwarzania oraz przekazywania moich danych osobowych innym podmiotom.
Dzisiaj zrecenzuję jedną z w mojej opinii niedocenionych i niszowych produkcji dostępnych do kupienia na Steamie, która ma potencjał, by zainteresować dużo szerszą widownię. Wyprodukowana została przez niezależne studio Squad, wydano ją jedynie na komputery PC, jak i komputery Macintosh.
Dla osób, które nie miały styczności ani nie słyszały wcześniej o tej grze (a zgaduję, że takich jest większość, bo jak mówiłem we wstępie, jest to produkcja dość niszowa), krótko o tym, z czym właściwie mamy tutaj do czynienia. Produkcja w największym skrócie skupia się na projektowaniu statków kosmicznych, przy użyciu gotowych części, a które później wysyłamy w przestrzeń kosmiczną. Podczas budowy statku musimy pamiętać o kilku ważnych rzeczach, między innymi odpowiednim rozłożeniu masy tak, żeby rakieta nie przewróciła się podczas lotu czy też odpowiednim wyważeniu pomiędzy wagą a siłą nośną tak by możliwym było w ogóle oderwanie się od powierzchni Kerbinu.
W grze wykonujemy różnorakie zlecenia, czasami musimy przetestować jakąś część w określonych warunkach a czasami wznieść się na określoną wysokość czy przeprowadzić konkretny manewr (jak na przykład orbitowanie czy wylądowanie na Munie, tutejszym Księżycu). Zlecenia dają nam pieniądze i punkty nauki (te drugie możemy też zdobyć poprzez różnorakie rutynowe badania podczas lotu), które są niezwykle istotne przy rozwoju naszego kosmicznego programu. Za pieniądze ulepszamy budynki (jak na przykład hangar, który umożliwia zbudowanie dużo większej i bardziej złożonej konstrukcji) i kupujemy potrzebne części, a za punkty nauki prowadzimy badania odblokowujące dostęp do coraz lepszych i bardziej zaawansowanych komponentów.
Istnieje także tryb sanboxowy, w których żadnych ograniczeń nie ma, możemy budować, a potem testować, jak zachowa się dana konstrukcja. W trybie tym nie ma limitu pieniędzy, a wszystkie komponenty są już odblokowane. Ja jednak osobiście nie przepadam za nim i moim skromnym zdaniem nie daje on takiej frajdy, jaką sprawia wspinanie się po szczeblach trybu kariery i mozolne odblokowywanie coraz bardziej potężnych części.
Zalety produkcji:
+ Bardzo duża ilość komponentów i całych mechanik, które możemy odblokować w trakcie gry, a także mody, których jest dosłownie zatrzęsienie. Te są różnej jakości od niezbyt poważnych (pokroju płaskiego Kerbinu), aż po takie, które mogłoby być właściwie osobną grą albo przynajmniej rozbudowują bardzo szeroko podstawową wersję produkcji. Taką paczką jest na przykład KSP Interstellar Extended, którą osobiście z całego serca polecam, bo dodaje możliwość eksploracji innych systemów gwiezdnych (czego w podstawowej grze nie ma), a także wprowadza kilka nowych rodzajów napędów jak na przykład żagiel słoneczny.
+ Wysoki poziom realizmu, jeżeli chodzi o fizykę. Jest to pod tym względem jeden z najbardziej zaawansowanych i wiernych symulatorów, z jakim się zetknąłem, nie jest to poziom uniwersytecki i inżynierowie kosmiczni nie uczą się na tym projektować, ale dla kogoś zainteresowanego tym tematem jest to całkiem przyjemne, choć wymagające wejście w ten świat, dużo lepsze od zwykłego podręcznika, bo pozwala sprawdzić pewne pomysły w sposób empiryczny.
+ Grafika, która jest dość minimalistyczna, szczególnie jeśli mówimy o otoczeniu, dla mnie jest to jednak naprawdę duży plus. Przede wszystkim mimo tego nadal wygląda całkiem dobrze, a do tego nie obciąża niepotrzebnie procesora czy karty graficznej, które i tak, nie są już oszczędzane przez zaawansowany silnik fizyczny. Poza tym powoduje to znaczne zmniejszenie wymagań sprzętowych, dzięki czemu więcej osób ma możliwość w produkcje zagrać. Jeżeli przyszedłeś tutaj po fotorealistyczną grafikę to niestety, ale obawiam się, że nie jest to gra dla ciebie.
+ Lekka dawka humoru, który dodają komiczne wręcz Kerbale, będące przerysowaną wersją typowych „zielonych ludzików". Ich dziwaczna mimika podczas lotu potrafi być naprawdę zabawna, odcinając się dość wyraźnie od super realistycznej reszty.
+ Efekty dźwiękowe szczególnie przy starcie rakiety rzeczywiście dają poczucie, jaką moc ma to, co właśnie zbudowaliśmy. Gdy wchodzimy w atmosferę, czujemy wręcz tarcie powietrza o naszą, spadającą niczym kamień w wodę kabinę.
Wady produkcji:
- Z racji na swą naturę jest to produkcja wyjątkowo nieprzystępna dla zupełnych nowicjuszy, nie posiada praktycznie żadnego samouczka, przez co na początku skazani jesteśmy jedynie na dochodzenie do wszystkiego metodą prób i błędów lub zajrzenie do internetu w poszukiwaniu pomocy. Moim zdaniem w produkcji tak zaawansowanej przydałaby się jakaś misja wprowadzająca czy coś w ten deseń. Także nie bójcie się, jeżeli coś wam nie wychodzi, zajrzyjcie do internetu, w pewnych przypadkach jest to niestety jedyne wyjście.
Moja ocena końcowa gry to 9/10
Jest to właściwie gra niemal idealna dla osób, które interesują się tematyką, jaka jest w niej poruszana, ale także dla tych, którzy szukają odskoczni od typowych strzelanek i chcieliby spróbować czegoś zupełnie nie z tej Ziemi.
Polecam gorąco.