Final Fantasy 7 - Czyli o Klasyku słów kilka

Final Fantasy 7- Jeśli miałbym o nim napisać w kilku słowach to powiedziałbym, 
że jest to najbardziej znany jRPG , gdyż jeśli chodzi o rankingi to pojawia się zazwyczaj 
w tzw. topce gier na PS1 a pojawia się tam nie bez powodu.
Czas na podstawe informacje o tej produkcji:
Twórcami gry jest Square Enix.
Wydana została 31 maja 1998 roku a głównym bohaterem jest chłopak Cloud Strife.

Historia rozpoczyna się podczas ataku grupy oporu Avalanche której nasz główny bohater jest członkiem a walczą oni przeciwko Shinrze eksploatującej Mako,która jest energią życiową planety. Dzięki niej ludzie mieszkający w Midgarze ( miasto w której znajduję się siedziba Shinry) mają zasilanie w swoich domach.
Fabuła wygląda na w miarę prostą, ale tylko tak wygląda , gdyż po drodze zyskujemy nowych towarzyszy,poznajemy ich historię oraz mamy wpływ na relacje pomiędzy nimi. 
To co odróżnia FF7 od pozostałych RPG to ciekawy system rozwoju postaci polegający na zdobywaniu materii zrobionej z energii ziemi,która została podzielona na kategorie oraz można je łączyć zyskując dzięki temu specjalne zdolności oraz w miarę rozwoju naszej postaci materię również są ulepszane a gdy zostaną ulepszone na maksymalny poziom dzielą się na dwie części.
Walka przebiega w systemie turowym,ale nie nudzi co na pewno jest dobre.
Gra jest długa bo zapewnia zabawę na minimum 30 godzin, ale jeśli ktoś ją bardzo pokocha może zmierzyć się z bossami,którzy będa od nas wymagać mocnego podnoszenia poziomu rozwoju naszego zespołu.
Podczas walki możemy kontrolować 3 bohaterów (nie zawsze musimy kontrolować Clouda ,gdyż po pewnym okresie gry możemy go wyrzucić z zespołu i zastąpić innym bohaterem)
Produkcja posiada mistrzowską ścieżkę dźwiękową, (dodajmy,że w grze nie ma dubbingu)
która potrafi wbić w fotel podczas niektórych akcji (nie będę spoilerował, ponieważ ci co ukończyli grę wiedzą o co mi chodzi).
Mam nadzieję, że dzięki temu artykułowi dowiedziałeś się o tej niesamowitej grze i (jeśli tego nie zrobiłeś) zagrasz w nią bo warto. Sam wracam do niej nawet do dziś a grafika mimo,że wygląda na piskelowatą to nie odstrasza.