Prawdziwy NINJA cz.1

Omawiani ty prekursorzy „specsłużb” byli mieszaniną szpiega, partyzanta, złodzieja, agenta zajmującego się nocną infiltracją, specjalisty od podpaleń i ładunków pirotechnicznych. Błędne jest stawianie ninja jako przeciwieństwa samurajów- jako odrębne siły i antagoniści. W rzeczywistości byli oni podgrupą samurajów. Część wojowników ninja wywodziła się z niższych klas samurajów, część z pieszych żołnierzy, część z klasy najemników Ashigaru. Dokumentacja historyczna wskazuje także, że nie było reguły odnośnie klasy społecznej z jakiej wywodzić się ma shinobi. O ile nie każdy mógł stać się samurajem, to shinobi stawał się każdy mężczyzna (rzadziej kobiety) zaangażowany w zadania wywiadowcze, szpiegowskie, partyzanckie etc. Wyznacznikiem pozycji ninja były jego umiejętności i poziom wyszkolenia w danych specjalnościach. Podkreślić tu trzeba , że wyszkolony shinobi stawiany był w hierarchii ponad samurajami, w warunkach bojowych z racji umiejętności i przydatności to ninja stawał się liderem prowadzącym samurajów do walki.

Termin Shinobi mógł dotyczyć każdej osoby wykonującej zadanie wywiadowcze lub szpiegowskie, każdej wykonującej jakąś tajna misję wymagającą działania z ukrycia. Nawet jeśli była to osoba przypadkowa, to wybrana tak by posiadała chociaż jakąś jedną umiejętność. A były preferowane różne, bo i misje bywały różne; sztuka szpiegowania i działania jako agent pod przykrywką, umiejętność prowadzenia rozpoznania w ekstremalnej bliskości przeciwnika, wywiad wewnątrz wrogich zamków i pozycji obronnych, umiejętność podszywania się za członka sił wroga celem zebrania informacji, sztuka robienia i używania ładunków wybuchowych i zapalających, znajomość topografii danego terenu, by pod osłoną nocy poprowadzić tamtędy wojsko (istotny fakt- oddziały samurajów były niezdolne do działań nocnych, ninja wspierali i pilotowali nocne przegrupowania i rajdy) , działania jako posłaniec z zastosowaniem tajnych kodów, symboli, szyfrów.
cdn