recenzja ikariama

Wyspa, moja wyspa w Ikariam Rozbudowa miasta polega na konstruowaniu kolejnych, coraz bardziej zaawansowanych budynków, które otwierają przed graczem nowe możliwości rozwoju swojej wyspiarskiej osady. Np. po wybudowaniu Akademii możecie przydzielić część swoich obywateli do pracy nad nowoczesnymi technologiami, a w Koszarach dokonacie rekrutacji wojska. Co ciekawe, już od początku rozgrywki bawimy się w towarzystwie innych graczy, których osady znajdują się na tej samej wyspie co my. Twórcy Ikariama także od pierwszych chwil zachęcają nas do współpracy z innymi grającymi. Otóż każda wyspa oferuje dostęp do innych surowców, które możemy wydobywać dopiero po uprzednim przygotowaniu i rozbudowie miejsca ich wydobycia. Nie jest to jednak łatwe zadanie, gdyż wymaga ono sporo czasu i nakładowych finansowych, dlatego w celu ich wydobycia zawsze łączymy siły z innymi graczami. Dzięki temu Ikariam od razu pokazuje nam, iż kontakt z innymi graczami jest niezwykle ważną częścią zabawy. W każdej chwili gracz może uzyskać pomoc od jednego z czterech doradców odpowiedzialnych za poszczególne elementy rozgrywki: miasta, wojsko, badania technologiczne i dyplomację. Jednak wcale nie musicie korzystać z ich pomocy oraz podpowiedzi i samemu zdecydować o tym czy wasze miasto będzie szczycić się silna armią czy rozwiniętą technologią. Na początku wasza osada składa się jedynie z ratusza stanowiącego jej centrum administracyjne, trzeba więc zakasać rękawy i zająć się konstruowaniem kolejnych budynków. Kluczowe budowle, to Akademia, gdzie najzdolniejsi obywatele twojego miasta zajmą się wynajdywaniem takich technologii jak architektura czy geometria, a także Koszary umożliwiające stworzenie silnej armii. Może się ona składać z kilku zróżnicowanych jednostek - od procarzy, hoplitów i katapult, aż po bardziej fantastyczne siły w stylu parowych gigantów, żyrokopterów czy bombardierów. Gdy wasze miasto będzie już zabezpieczone przed agresją innych grających będziecie mogli na spokojnie planować jej rozwój o kolejny budowle, takie jak stocznia, port handlowy, tawerna, pałac czy bazar. ZUPEŁNIE DARMOWA GRA STRATEGICZNA, W KTÓREJ BAWIĄ SIĘ JUŻ TYSIĄCE GRACZY Równie ważna, co lądowa armia będzie też oczywiście wasza flota. Akcja Ikariama rozgrywa się w końcu na obszarze ogromnego archipelagu wypełnionego po brzegi kolejnymi wyspami, zatem nic dziwnego, że wasze polis nie obejdzie się bez wsparcia statków. Te mogą być wyposażone w tarany, moździerze, a nawet miotacze ognia i pozwolą wam na szereg taktycznych manewrów, dzięki którym uzyskacie przewagę nad swoim przeciwnikiem, np. blokując jego port lub grabiąc jego osadę. Baw się samemu lub w gronie przyjaciół Ikariam wspiera też granie ze znajomymi. Gracze mogą nawiązywać stosunki dyplomatyczne, wymieniać się surowcami lub wspólnie zaatakować miasto innego gracza. W grze będziecie jednak współpracować nie tylko ze swoimi przyjaciółmi, ale nawiążecie też zupełnie nowe kontakty, gdyż sytuacja polityczna w Ikariamie potrafi zmienić się z dnia na dzień i nigdy nie wiadomo z kim trzeba będzie nawiązać współpracę. A bez tej trudno myśleć o powiększaniu swojego terytorium i zasiedlaniu kolejnych wysepek. Oczywiście Ikariam wspiera też zabawę w pojedynkę, ale taki styl rozgrywki na dłuższą może okazać się nieskuteczny. Rozgrywka w Ikariam toczy się w czasie rzeczywistym - każdy budynek lub technologie wymagają określonego czasu na zbudowanie lub wynalezienie, co oznacza, iż nawet jeśli nie macie zbyt dużo czasu na grę wasze miasto będzie się rozwijać w czasie gdy wy będziecie zajęci czymś innym. Dzięki temu Ikariam zapewnia mnóstwo zabawy zarówno tym, którzy spędzają w grze dużo czasu oraz tym, którzy mogą rozgrywce poświecić jedynie kilka minut. Ikariam to fantastyczna, zupełnie darmowa gra strategiczna, w której bawią się już tysiące graczy. Nie czekaj więc, pójdź w ślady starożytnej cywilizacji i przy pomocy dyplomacji, silnej armii lub zaawansowanej technologii stwórz potężną, rozkwitającą, jedyną w swoim rodzaju fascynującą kulturę.

super

wow jak wypracowanie na polaka :D

Ciekawy artykuł

kiedyś w to grałam, ale mi zbrzydło