Psychonauts - recenzja

 Witajcie! Chciałbym wam dzisiaj zrecenzować grę o nazwie ''Psychonauts'', którą otrzymałem niedawno z wakacyjnej skrzynki

Zepsuła się lekko grafika, więc muszę wstawić jeszcze raz.

Opis ogólny

Psychonauts to stworzona w 2005 roku platformówka, której akcja przez większość czasu toczy się w umysłach napotykanych postaci. Główny bohater o imieniu Razputin udaje się na obóz, gdzie ma szkolić się na tytułowego psychonautę - specjalnego agenta, który pracuje głównie w ludzkich umysłach. Gdy dociera na miejsce, dowiaduje się że ktoś ''kradnie mózgi" obozowiczom. Powoduje to, że siedzą oni praktycznie non stop przed telewizorem. Głównym celem gry jest przemierzanie Razputinem umysłów pozostałych bohaterów i pomaganie im z problemami. Gra jest i była oceniana bardzo pozytywnie... chociaż bardzo mało ludzi ją kupiło. A to dlatego, że było to dzieło małego i młodego studia.
Rozgrywka

Bardzo ciekawe jest to, że wraz z postępem fabuły, plansze na których się znajdujemy są coraz ciekawsze. Bardzo rzadko polegają one na zwyczajnym posuwaniu się naprzód, skacząc z kładki na kładkę. W psychonauts musimy między innymi wygrać grę planszową oraz wyreżyserować przedstawienie. Sprawia to, że gra się nie nudzi oraz zachęca gracza do parcia do przodu, by skosztować kolejnej, dziwnej mechaniki. Warto zaznaczyć, że w grze występują przeciwnicy oraz bossowie. Nasz mały Raz ma do dyspozycji kilka umiejętności. Dwie najciekawsze to niewidzialność oraz "lewitacja", która tak naprawdę polega na jeździe na kulce stworzonej z psionicznej energii. Zwiększa ona prędkość ruchu i pozwala Razputinowi skakać bardzo wysoko. Sprawia ona także, że sterowanie postacią przypomina nieco drifty.
Grafika

Psychonauts powstało w roku 2005-tym, więc nie powinien dziwić fakt, że grafika jest tu dosyć paskudna i koślawa. Przypomina ona trochę stare kreskówki pokroju "Ed, Edd i Eddie" ale zrobione w CGI... brzydkim CGI. Sprawia to, że wydaje się ona być przeznaczona dla dzieci, podczas gdy kierowana jest do osób dorosłych. Wygląd głównych bohaterów może na pierwszy rzut oka odstraszać, ale szybko można się do nich przyzwyczaić a nawet polubić. Na ogromny plus są tu surrealistyczne projekty poziomów, które jak mówiłem wcześniej, dzieją się w umysłach ludzi, których Raz spotyka. Jako że prawie każdy ma tu jakiś głęboko skrywany sekret, bolesną traumę lub jest po prostu szalony, to plansze wyglądają tu ciekawie, abstrakcyjnie a czasami psychodelicznie. Każda wygląda inaczej i każda ma swoje własne motywy. To co je wszystkie łączy... to ta szpetna grafika.
Nastrój


W Psychonauts panuje dosyć psychodeliczny klimat, o czym mówiłem już wcześniej. Jest ona jednak pełna świetnego, często czarnego humoru, polegający głównie na parodii. Rozśmieszyć może ona ludzi w różnym wieku, ale dopiero dojrzali odbiorcy będą mogli w pełni docenić smak zawartej w Psychonauts komedii.
Moja opinia

Dzieło naprawdę mi się spodobało, pomimo  paskudnej grafiki oraz tego, że nie przepadam za platformówkami. Poleciłbym je każdemu, kto lubi orginalny klimat, ciekawy humor oraz pasjonującą rozgrywkę. Warto powiedzieć o tym, że w roku 2020-tym wydany zostanie sequel. Jeśli ktoś więc polubił Raza, to może w niedalekiej przyszłości kontynuować swoją przygodę z tym maluchem.