Pamięć mięśni - Wpływ na celność w grach FPS

Gdy zapytamy lekarza o "pamięć mięśniową" ten nas wyśmieje. Dlaczego więc tak ważne jest tzw. "muscle memory" w grach FPS?

Najpierw postarajmy się wejść głębiej w pojęcie "pamięci mięśniowej". Co to właściwie jest? Jest to potoczne określenie na dziwne zjawisko które odbywa się w naszych mięśniach. Jeżeli notorycznie będziemy powtarzać daną czynność nasze mięśnie jakby "zapamiętają" stan z tego wydarzenia. Pozwala to na szybkie powrócenie do normy nawet po utracie kontaktu z daną aktywnością fizyczną. Bardzo często spostrzega się, że osoby które przez wiele lat chodziły na siłownię i w pewnym momencie przestali mieli o wiele szybszy rozwój mięśni niż ci, którzy na siłownię w ogóle nie chodzili. Jest to związane z nawykami to jest procesami, które wykonujemy bez naszej woli - bez głębszego zastanowienia.

Przykłady tego zjawiska są wszędzie. Nawet pisanie na klawiaturze może stać się częścią pamięci mięśniowej, gdyż po jakimś czasie przestajemy patrzeć na klawiaturę kiedy piszemy. Dzieje się tak gdyż nasze mięśnie przyzwyczaiły się do położenia klawiszy. Stąd też przy zmianie klawiatury większość nabywa problemy z bezwzrokowym pisaniem. Jednakże tak jak już wspomniałem mięśnie szybko adaptują się do sytuacji i po krótkim czasie znowu możemy pisać bez zwracania uwagi na klawisze. Istnieje ich nawet 6 typów. Jednakże nie interesuje nas tutaj ich naukowa strona, lecz ich związek z grami najczęściej FPS.

Najczęściej jest to odczuwane podczas zmiany czułości kursora w grach. Gdy gramy na tej samej częstotliwości przez dłuższy czas nasze mięśnie się do niej przyzwyczajają. Wtedy nawet i po dłużej przerwie wrócimy do dawnej formy zdecydowanie szybciej niżeli byśmy startowali "od zera". Z tego również powodu gdy zmieniamy notorycznie gry FPS i gramy na nich z różnymi ustawieniami możemy szybko spostrzec że nasza celność spada, nawet drastycznie. Jest to spowodowane tym, że po grze w jedną grę nasze mięśnie przyzwyczajają się do danej czułości i po zmianie gry cały postęp zostaje "utracony" i gramy tak, jakbyśmy byli początkującymi.

Zdarza się to wszędzie: w Counter-Strike Global Offensive, Overwatch, Battlefield, Call of Duty, itp.

Każda gra stosuje tą pamięć w inny sposób, więc ciężko jest przekazać jeden, uogólniony sposób ćwiczenia pamięci mięśniowej. Na przykład, w CS:GO utworzone zostały mapy społeczności. Pozwalają one na trenowanie dwóch decydujących rodzajów celowania, o których wspomnę jeszcze później. Takich map jest tak dużo, że jest w czym wybierać. Jednakże zawsze celem dobrego strzelca jest poszukiwanie swoich wad i naprawa swoich błędów. To właśnie umożliwiają owe mapy. Za przykład niech posłużą:
1. training_map_csgo2
2. Aim Botz
3. Training: Bot Aim V5D

Tak więc może teraz porozmiawiajmy dlaczego te mapy utrwalają naszą pamięć mięśniową. Otóż podczas celowania w grach używamy dwóch sektorów "ruchów mięśni": movement tracking (śledzenie), flick shot / drag shot (nagłe przeciągnięcie). Najlepiej jeżeli zagłębię się w  poszczególne rodzaje dla lepszego rezultatu:
1. Movement tracking:
Jest to najprostszy rodzaj celowania który większość ludzi opanowuje już na początku. Jednakże wraz z treningiem innych sektorów celowania możemy utracić umiejętności do śledzenia kursorem swojego celu. Z tego rodzaju celowania najbardziej korzystają automatyczne bronie takie jak SMG (MP7 / MP9). Ten rodzaj celowania jest jednak najważniejszy. Trenować go można po prostu śledząc szybko poruszające się elementy kursorem. Jednakże nie da się w pełni przywrócić tego rodzaju celowania do normy bez dłuższego spędzania czasu w grze.
2. Flick shot:
Niewielu graczy zdaje sobie sprawę z pojęcia "Drag Shot". Jednakże jest to rodzaj celowania w większości najczęśniej używany w grach FPS. Na przykład w CS:GO korzysta z tego większość pistoletów jak i karabiny typu AK-47. W końcu polega to na tym, aby szybko przeciągnąć kursor na odpowiednie miejsce. I tutaj właśnie pamięć mięśniowa gra największą rolę. To ona pozwala nam przeciągać kursor na odpowiednie miejsce w niewyobrażalnie krótkich odcinkach czasu. Jednakże ten rodzaj celowania jest najtrudniejszy w doskonaleniu. Wymaga on bowiem dużego nakładu treningu i wytrwałości w dążeniu do perfekcji. Jednakże to właśnie dzięki temu rodzajowi celowania e-sportowe drużyny takie jak Virtus.pro osiągnęły szczyty. Oczywiście liczyła się w tym współpraca zespołu, jednakże żaden z zawodników nie zabije przeciwnika za drugiego. A to doskonałość drag shot pozwala na przezwyciężenie przeciwnika.
Jak więc możemy trenować ten sposób celowania? Cóż, sposobów jest wiele:
1. Aim Booster - Jest to dość prosta strona. Otrzymujemy wybór poziomu trudności i oczywiście wybieramy trudnejszy tryb. Następnie na ekranie pojawiać się będą małe tarcze które będą się zwiększać i pomniejszać. Jeżeli pojawi się cel, zmniejszy się i zniknie - tracimy jedno życie. Żyć mamy 3. Z początku wydaje się to proste, lecz po jakimś czasie ciężko jest nadążyć. Mój personalny rekord to 45 sekund. Jednakże nie jestem fanem tego typu rozwiązań gdyż musimy zwracać uwagę na to, aby utrzymać taką samą czułość jak w grze i w dodatku nie jestem pewien czy da się uruchomić tą aplikację Flash w pełnym ekranie. Na ograniczonym ekranie możliwości są małe.
2. Shoot (Danny Miller) - Jest to prosta strona na którą wpadłem przypadkowo oglądając klipy z Overwatch na Youtube. Na środku po odpaleniu znajduje się tarcza. Następnie należy kliknąć w tarczę. Wtedy ona zacznie się przesuwać za każdym razem gdy w nią klikniemy. Mamy 30 sekund czasu. Tarcza jest dość duża lecz sens tej aplikacji polega na celowaniu w sam środek, co nie przychodzi z łatwością - oraz szybkie poruszanie się po ekranie. Mój osobisty rekord to A+, jednakże nie polecam tej strony dla tych, którzy nie przekonali się do Aim Boostera.
3. Mapy w grze - Najlepszym sposobem jest po prostu granie w grę i staranie się o celowanie w cele bez poruszania na nich celownika. Najpierw odjeżdżamy kursorem od przeciwnika tak, aby go widzieć lecz nie być w niego wcelowanym. Następnie robimy bardzo szybki ruch i zabijamy przeciwnika. Jest to najtrudniejszy, lecz najbardziej efektowny sposób treningu. Sam go stosuję w Overwatch. Biorę McCree, który w CS:GO działa jak Desert Eagle i po zjeżdżeniu celownikiem z przeciwnika szybko wracam na niego i zabijam. Tak samo w CS:GO. To powoduje, że uczymy się nie tylko odpowiednich odległości przesuwania myszki lecz w dodatku szybkie zwracanie uwagi na cel i zabijanie.

Jest wiele innych przydatnych stron, na których można odnaleźć podobne serwisy. Najbardziej powszechnie znaną bronią która korzysta z tego w 100% jest AWP, czyli karabin snajperski z Counter Strike: Global Offensive.
Pamięć mięśniowa jednakże oddziałuje na praktycznie wszystko: gry, ćwiczenie, sport, itp.
Nie myślcie jednak że taką pamieć kształci się szybko. Niektórym zajmuje to kilka miesięcy ciągłego treningu, a niektórym kilka lat. Jednakże obie grupy po osiągnięciu mistrzostwa w owej pamięci są w stanie osiągać szczyty. Jest to nawet spostrzeżone przez wytwórców środków dopingowych, gdyż tworzą oni środki specjalnie ukierunkowane na tą stregę ciała człowieka. Jednakże są one również zabronione.

Powiedzmy że chcemy w kogoś strzelić. Wydaje się nam to proste. Po prostu szybko najeżdżamy celownikem na przeciwnika i wciskamy lewy przycisk myszy. Jednakże w tym procesie biorą udział znacznie bardziej skomplikowane procesy. Już samo ustalenie docelowego miejsca strzału zabiera umysłowi dużo czasu. Zawsze bowiem przeciwnik znajduje się w innym miejscu i patrzymy się na celownik oczekując, aż spocznie na ciele przeciwnika. Wtedy czas reakcji bierze górę i albo to my zabijamy, albo giniemy. Pamięć mięśniowa skraca ten proces i ułatwia w jego egzekwowaniu. Bowiem teraz zamiast skupiać się na celowniku nasz umysł oraz mieśnie są przyzwyczajone do jego pozycji i samoistnie najeżdżają np. na głowę przeciwnika.

Reasumując. Pamięć mięśniowa bierze dużą rolę w grach komputerowych. Ułatwiają umysłowi celowanie na przeciwnika a ciągły trening jest w stanie skrócić czas reakcji, który daje przewagę nad przeciwnikami na wyższych rangach. Jednakże pamięć mięśniowa wykształca się nie poprzez lenistwo i nadzieję lecz poprzez długotrwały i sumienny trening, który przyzwyczaja nasze mięśnie do sytuacji i pozwala na udoskonalenie tego aspektu neurologii ciała człowieka. Istnieją dwa rodzaje celowania, które powinniśmy doskonalić w procesie "nauki" naszych mięśni - Flick Shot i Movement Tracking. Pierwszy rozwija się poprzez szybkie lecz celne strzały, a drugi długotrwałym prowadzeniem ostrzału.