Dawno nie spotkałem się z taką grą.

Powrót króla gier - Mario. Jakże mogłoby być inaczej, jak nie bezbłędnie - zresztą jak w praktycznie każdej produkcji z wąsiastym makaroniarzem. To nie jest zwykłe przeportowanie - tutaj napotkacie rozszerzenie, dopieszczenie przedstawiciela gatunku gokartów.

Gra przede wszystkim jest prześliczna - kolory są żywe, śliczne, a to wszystko nawet bez cyfrowej poświaty, bo takowej nie ma na konsoli Nintendo Switch - chyba że jestem niedoinformowany. Poprawcie mnie jeśli się mylę. Oczywiście gra nie jest bez błędów dosłownie, ale nawet nie ma na nie co zważać, bo są one tak momentami idiotyczne, że jeśli byśmy zwrócili uwagę twórców osobiście na dany błąd, to by odeszli w ciszy, bo o takim czymś nawet nie ma jak dyskutować.

Dodatkowo (a może przede wszystkim znowu) jest więcej kierowców, tras, przedmiotów i oczywiście pojazdów - czegoś bez czego ta gra by nie istniała, tylko że tutaj jest tego jeszcze więcej. Gra posiada ułatwienia dla początkujących (może też i dla dzieci), ale nie jest skierowana tylko i wyłącznie dla nich, bo dla bardziej zaawansowanych graczy też są kruczki - chociażby dość trudne do wykonania sztuczki.

Mario Kart 8 Deluxe nadaje się na każdy front - i do samotnego grania w domu i na imprezę, aby pograć chociażby z jednym znajomym. Na więcej nie ma co liczyć i ja też nie liczę, więc grze daję ocenę 100 punktów w skali od zera do stu. Kurcze - każdy tutaj znajdzie coś dla siebie, nie ma nawet na co narzekać!
Dziękuję za przeczytanie mojego artykułu!