Life is Strange - epizodyczna gierka o świetnym pomyśle! - RECENZJA

"Głowna bohaterka posiada umiejętność cofania się w czasie" - dokładnie tyle mi wystarcza, aby zakupić tę grę. Cofanie się w czasie/niewidzialność zawsze były genialnym patentem na gry, tylko czy tym razem to wystarcza? Dobrze zostało to wykorzystane?

Gra Life is Strange jest jedną z niewielu produkcji wykorzystujących złotą cechę jaką jest "cofanie czasu", przez co możemy próbować wielu rozwiązań. Oczywiście wielu teraz mi powie "Jest opcja wczytu zapisu" ale przecież to nie to samo i każdy kto korzysta z takich rozwiązań o tym dobrze wie.

Rozgrywka odbywa się w fikcyjnym amerykańskim miasteczku Arcadia Bay w stanie Oregon. Nasza główna postać Max Caufield rozpoczyna tam naukę w bardzo dobrej szkole wyższej (u nas takie szkoły nazywane są średnimi). Na miejscu spotyka się ze swoją dawną przyjaciółką Chloe, z którą stara się rozwiązać zagadkę zaginięcia koleżanki ze studiów.

Gra jest dość tania, bo na promocjach cena spada nawet do 5 euro, ale za to jest bardzo ciekawa i bardzo dobra jakościowo. Postacie co prawda nie mają ultra przypominających kształtów i kolorów do rzeczywistości, ale za to zostały zastąpione kreskówkowymi barwami, motywami, przez co nadaje to swój klimat. Niestety mi ten klimat nie odpowiada w stu procentach, przez co gra jest w wielu momentach bolesna dla moich oczu, ale mam nadzieję, że u Was jest inaczej. W grze mamy do wyboru dialogi dość znaczne dla naszej dalszej rozgrywki, ponieważ pozwalają nam kształtować jej wygląd. Jest to bardzo przyjemne, ponieważ możemy decydować praktycznie nad wszystkim co bysmy chcieli. Jedynym minusem jest to, że te odpowiedzi w niektórych momentach są bardzo bliskoznaczne.

Podsumowanie:
Grę ogólnie oceniam na: 76/100, ponieważ głównym minusem jest jej grafika, która mi bardzo utrudnia grę. Mam bardzo wrażliwe na tym punkcie oczy. Gdyby nie to, ocena mogłaby skoczyć nawet do 90.